Itanong mo: Sa Kabsu?

Paggising ko sa umaga, ano nga ba? Ah, oo. Papasok pala ako. Sa skul na pinili kong pasukan (hep!hep! wait, wag kung ano-ano naiisip :>) Anyways, sa skul na pinili kong pasukan para maging handa sa “real world.”

KABSU, KABSU. Sa tapat ng marker ng CvSU madalas ibinababa ng jeep
o bus ang mga estudyante mula sa iba't ibang panig ng Cavite tuwing may pasok
(Photo from indangbeauty.files.wordpress.com)

Tama. Real world. Hindi na siguro kailangang sabihin kung ano meron sa real world. Pero dahil gusto ko, sasabihin ko na rin. Sa real world, merong hindi tunay (parang ngiiipin lang), may maitim, parang kutis lang, may maganda (parang ako lang, weh?) at may nakakatawa (parang gobyerno lang).

Sa CvSU, maraming tulad ng mga nabanggit sa taas. Pagpasok mo sa gate, bubungad sa ‘yo sina Laya at Diwa. At iisipin mo pa rin kung ano’ng pangalan ng bata sa tuktok na may dalang kalapati. ‘Yan ang CvSU, bungad pa lang, may palaisipan na. Brain teaser, kumbaga. Para saan pa at tinagurian ito na premiere historic University in Cavite? Going back, kung ikaw naman ang tatanungin, ano ang gusto mong ipangalan sa bata? I-send mo sa akin nang may maipangalan tayo.

Matapos kina Laya at Diwa and anonymous child, punta na tayo sa may gate. Sina Manong at Lady Guard naman ang itatanong mo sa sarili mo kung nache-check ba nila lahat ang mga bagay na dala mo. O short skit lang iyon na dumaan sa iyong buhay. Anyway, good luck sa kanila sa araw-araw na pagtingin kung ano laman ng bag natin.

Tungkol sa guard pa rin, mahigpit sila pagdating sa pananamit, buhok, etc. ‘Pag tatanungin mo kung bakit, sagot nila: Order ng OSA (Office of Student Affairs). Tama nga naman, sila ay sumusunod lang. Kaya lang, nakakapagtaka pa rin kung paanong nakaka-labas-pasok ang mga long hair na beki. Utos din ba ‘yon ng OSA? Hmmm…

Matapos mo namang magdasal nang katakot-takot sa tryke para hindi mapansin ng guard na wala kang ID, panibagong pakikipagsapalaran naman ang iyong gagawin. Ang classroom dilemma. Sa ngayon, marami pa ring nomads dahil hindi nila alam kung saan sila magka-klase. Sa bleachers o sa stairway? Available na ba ang C.R.? (tsigssgsk!) Grabe, hanggang C.R. may klase. Syempre, joke lang ‘yon. Ganda kaya mag-klase sa pathwalk na depende sa direkson ng araw ang kapakinabangan (hehe, bitter? Bitter?)

Kung pagdating sa loob ng classroom, chill lang. Mababait naman ang instructors natin dahil ayaw din nilang magpagod nang sobra. Pramis. Ikaw ba naman ang maging J.O. na maliit na ang sweldo, delayed pa. Kaya intindihin na lang natin ang ating mga mahal na guro. OK? Good.

Ngayon, kung may tanong ka, ‘wag na sa akin dahil sa ngayon, pagod na ako. Haha. Kung sino ka man, intindihin mo na lang ang mga sinulat ko. At salamat sa pagbasa. Magparami ka, ah. Salamat!

How are you in CvSU?

Cavite State University is not my dream school. I had plans of studying sa University of the Philippines at Polytechnic University of the Philippines. In short, gusto kong mag-aral sa Maynila. I want to experience a life far from my family. I want to experience how it is like to live a life of my own. Pero parte na lang ng nakaraan ang lahat ng ‘yon. I believe it is part of God’s plan na hindi ako umalis ng Cavite for college.

Anyway, I’ll be sharing a part of my experience and knowledge about CvSU.

TORCHFIRE. Maging kasing-alab kaya ng
apoy ng sulo ni Diwa ang ating pag-asa para
sa de kalidad na uri ng edukasyon sa CvSU?

Hindi nagsimula ang CvSU na CvSU na. (Did you get it?) It is because itinatag ito ng Thomasites noong 1906 bilang isang intermediate school. ‘Di nagtagal, the school focused on vocational agriculture for boys and domestic science for girls. Tumaas ang demand sa edukasyon that time kaya kinailangang palakihin ang school. 1920s nang mag-donate si Don Severino de las Alas ng lupain para sa school. Bilang pagkilala naman ng school kay Don Severino, pinalitan ang pangalan from Indang Farm School into Don Severino National Agriculture School noong 1958.

Samantala, it was 1964 when by virtue of RA no. 3917, Don Severino National Agriculture School became a state college and was known as Don Severino Agricultural College or DSAC.

Then by virtue of RA no. 8468, DSAC elevated into a sate university and was known as what we all call it until now — Cavite State University. For thorough explanation and narration ng history ng CvSU, you may visit the University’s website at www.cvsu.edu.ph.

To my point-of-view, CvSU is a fine university. Kung first-time siguro ulit ako, I may define it as great. I was impressed by the physical aspects of the University. I even thought na its a good thing pala na ‘di ako lumayo para mag-aral. However, first impressions didn’t last.

Sa pagtagal ng pag-stay ko sa CvSU, I began noticing its ‘dark’ sides. Minsan hindi lang ‘dark’. Madalas ‘hot’, ‘dirty’, ‘fishy’, etc. If you’re thinking what I’m thinking, I’m referring sa mga not-so-good and never-better facilities ng school. Ilan lang dito ang mga sumusunod:

·         Rooms na kulang sa upuan. (‘Yung tipong first come, first serve ang basis ng mga upuan. Minsan naman, no choice ka kundi umupo sa lapag. Japanese style ‘ika nga).

·         Kulang sa rooms. (‘Eto matindi. Imi-meet mo ang prof mo sa ilalim ng puno, sa corridor, sa covered pathwalk, sa hagdan, at sa kung saan-saan pa na hindi naman feasible para mag-conduct ng klase).

·         Kulang sa electric fan. (Minsan magpapasalamat ka kasi may bentilador sa room. Pero sa bandang huli, gagamit ka na lang ng pamaypay dahil hindi pala naka-install ‘yung fan. Pang-display lang pala).

·         Buildings and rooms that have ‘bad designs’. (‘Pag biglang nagkasunog, mind you, pray for your salvation already kung nasa CAS ka. ‘Wag mo nang balakin pang gumamit ng ‘fire exit’ dahil ang labas mo not to safety. Samantala, all-ears dapat ang pakikinig mo sa prof na nasa unahan. Baka kasi malito ka kung kanino makikinig, sa prof ba sa unahan mo o sa likuran mo na nasa kabilang room).

Ilan lang ‘to sa mga maaaring nakakatuwa pero nakakaalarmang sitwasyon ng mahigit 10,000 students sa CvSU. Itong mga nabanggit ko, ilan lang sa mga nararanasan ko. Paano pa kaya ang nararanasan ng ibang estudyante? What do you think?

Source: www.cvsu.edu.ph

All about CvSU and on how I adopt to the school.

WHERE 'YO. CvSU-Main is situated in Indang, Cavite
(Photo from http://1.bp.blogspot.com)

Actually nung first time ko sa cvsu, honestly I was so amaze that time kasi I never expect na malaki pala sya. May oval kaso un dn ang una kong napuna kasi spalto ang track ng oval kasi ang alam ko talaga rubberize sya kulay psick ba un. Basta but because first time ko dun d ko na lang pinansin, sabi ko pa nga sa sarili ko. “THIS IS MY DREAM SCHOOL!” dala na rin siguro ng pagiging ignorante that time. 

At dun na nagsimula ang yugto ng buhay ko sa kabsu. Nagdododrm din kasi ako mismo sa loob ng kabsu and that time medyo nag-aalangan pa ako kasi magkakaroon ako ng mga kasama na hindi ko naman kilala. At first mahirap kasi I have to adjust ibang tao tong mga kasama ko so I have to socialize with them siguro mga two weeks ata akong ilang sa kanila kaya sila na din mismo ang gumawa ng way para maging close kami, na hindi ko naman pinagsisishan kasi nagkasundo naman kami, kasi may mga similarities kameng mga magtotropa kaya medyo nagugustuhan ko na sa kabsu. Sa unang unang pasok ko naman sa klase naming honestly culture shock po talaga ko kasi, I wasn’t able to adjust na naman, I’m from alabang kasi kaya hindi ko agad-agad na adopt ung culture nila.  Ung feeling na nanganagpa ka kasi they have their own accent, and at the same time. Literal na probinsyano’t, probinsyana na natatwa sa mga corny jokes, ung mga mabababaw na topic na pinaguusapan, kaya shock ako nanggaling kasi ako sa isang liberated na skul at place kaya grabe ang impact nun sa akin, na nakakatuwa pa kasi ako pa ang naging kakaiba sa kanila, siguro dahil nga sa lugar na kianalakihan naming. Pero Masaya din ako sa kanila kasi maraming nagbago sa paguugali ko. Sa pag stay ko ng taon sa kabsu kasama ang mga kaklase ko ngayon, at mga rumate totally nabago ko sarili ko, from being “hudas.” Na hindi naawa sa mga kahit kanino kasi po  masukista po ako nung elementary at high school in short d po ako madaling maawa, salbahe din po ako kasi lagi din po akong nakikipagaway pero nung simula ng ipatapon ako ng nanay ko ditto sa cavite, natuto po akong makipagkapwa tao, rumispeto lahat kaya Masaya po akon na kahit papano napadpad ako ditto. Sa dalawang taon ko namang pagaaral ko ng pagaaral sa kabsu nung una lang ako natuwa sa skul. Kasi sa una akala ko ung mga upuan,rum at mga facilities ng kabsu ay under maintenance kaya ganun ung mga hitsura, may mga sira lalo na yung sa dorm tumotulong bubong mabagal sa paglabas ng tubig, at madami pang iba. Problema din po ang walang permanenteng rum ang mga studyante. Pero ganun pa rin, d nagbabago kung ano ang hitsura ng mga nakita ko  halos wala pong pagbabago na gaya nga ng sabi ng mga kaklase ko “wag ka ng umasa” pero baka ganun talaga kaya ngayon pong 3^rd year na po ako siguro hanggang sa magtapos po ako ditto sa kabsu, mabagal pa din po ang pagusad nito.